Van marketeer naar de communicatieadviseur overheid

‘Eerlijk gezegd was ik wel toe aan meer betekenisvol werk. Het lanceren van nieuwe producten als marketeer gaf me niet meer de voldoening die ik zocht. Het almaar stimuleren van consumptie strookte niet langer met mijn eigen waarden. De opdracht om voor visproducent Klaas Puul een MVO-beleid te maken gaf me het laatste zetje. Mijn toekomst lag in de duurzaamheid.’

Begin 2022 startte Katja Meijer als zelfstandige met het idee om bedrijven te helpen met het combineren van marketing en duurzaamheid. Maar nog altijd moeten marketeers vooral kpi’s halen die winst- en groeigedreven zijn. Toen ze kans kreeg om als communicatieadviseur voor de overheid te gaan werken, twijfelde ze dan ook geen moment. Haar zakelijke bijdrage aan een betere wereld begon in februari van dit jaar bij MRA-Elektrisch.

Commerciële carrière

‘Begrijp me niet verkeerd’, zegt Katja, ‘als marketeer heb ik hele interessante nationale en internationale projecten gedaan bij vaak grote bedrijven.’ Ze vertelt over de rebranding van het lokale cosmeticamerk Invite naar een internationaal merk, Rimmel. ‘Alles moest op de schop. Doelgroep, assortiment, visuals.’

Ook was ze betrokken bij de lancering van de internationale cosmeticaretailer Sephora in Nederland en werkte ze mee aan de ontwikkeling van een nieuw retailconcept – een kaascadeauwinkel voor Nederlanders – voor Henri Willig Kaas. Haar volgende halte was visproducent Klaas Puul.

Duurzaamheid in marketing

Onder invloed van aandeelhouders en banken ging Klaas Puul aan de slag met duurzaamheid. Katja nam dit MVO-beleid voor haar rekening. ‘We hebben een onderzoek laten doen naar de CO₂-uitstoot van de verschillende activiteiten. Een voorbeeld? Hollandse garnalen worden gepeld in Marokko. Maar wat is nu de uitstoot die het transport heen en weer veroorzaakt? Zo brachten we de grootste energieslurpers binnen het bedrijf in kaart. Daar konden we aan gaan werken.’

Alle goede wil van het bedrijf ten spijt, merkte Katja dat werken aan duurzaamheid vraagt om intrinsieke motivatie van alle geledingen binnen de organisatie. ‘Personeelszaken moet zorgen dat de mensen in Marokko die de garnalen pellen het goed hebben, logistiek moet groen gaan rijden en inkoop moet leveranciers zoeken die duurzaamheid zelf ook hoog in het vaandel hebben. Wordt het – gechargeerd gezegd – opgedrongen en vooral gezien als kostenpost, dan wordt het heel lastig.’

Ook in haar zelfstandige rol om marketing en duurzaamheid te combineren liep ze ertegenaan dat onze economie nog altijd gericht is op winst maken voor de aandeelhouders. ‘Andere stakeholders, zoals de omgeving, vallen te vaak buiten de boot. Natuurlijk zijn er pioniers, zoals Patagonia en Interface, bij wie duurzaamheid in het DNA is verankerd.

In algemene zin staat het systeem nog in de weg. Twee vriendinnen van mij zijn docent. Zij beamen dat duurzaamheid nog niet is doorgedrongen in de haarvaten van de economie. En zeg ik tegen vrienden met een eigen bedrijf dat het niet alleen draait om winst maken, dan zegt de blik die ze me geven genoeg.’

Stap naar de overheid

Het nadenken over hoe ze dan effectief zou kunnen bijdragen aan een betere wereld, bracht Katja bij de overheid. ‘De meeste bedrijven gaan alleen duurzaam ondernemen omdat het kosten bespaart, de concurrent het doet, de klant het vraagt óf de overheid het afdwingt. Wet- en regelgeving doet wonderen.’

Via haar netwerk en bemiddeld door ons bureau kwam ze als communicatieadviseur terecht bij MRA-Elektrisch. Dit is een samenwerkingsverband van overheden in Noord-Holland, Utrecht en Flevoland om elektrisch vervoer te stimuleren en een netwerk van publieke oplaadpunten te realiseren. Katja: ‘Maar we initiëren bijvoorbeeld ook projecten voor laden op bedrijventerreinen voor bestel- en vrachtvervoer.’

Haar ruime marketingervaring blijkt een goede basis om de overheid te versterken. ‘Ik heb ervaring met het werken met verschillende stakeholders, het organiseren van events en het lanceren en toegankelijk maken van websites. Deze kennis komt me hier goed van pas.’

Overeenkomsten en verschillen

Het valt Katja op dat beide werelden te maken hebben met een groot aantal stakeholders en belangen. ‘Daar zit ook direct een verschil. In mijn huidige opdracht heb ik te maken met veel externe stakeholders. Zoals het ministerie van I&W, de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland, ANWB, BOVAG, Vereniging Elektrische Rijders, Natuur & Milieu. Bij commerciële organisaties heb je vooral te maken hebt met interne stakeholders. Het politieke spel vindt vooral binnen de organisatie plaats.’

Een ander verschil dat ze noemt gaat over de cultuur op de werkvloer. ‘In mijn tijd als marketeer ging ik samen met mijn collega’s voor omzet en winst. Bij MRA-E werken we vanuit de intrinsieke motivatie om de wereld een beetje duurzamer te maken.’

Impact maken in de dynamische wereld van duurzaamheid

Wat Katja specifiek meebrengt vanuit haar marketingverleden is het effectief en gericht benaderen van verschillende doelgroepen. ‘Vanuit MRA-E communiceren we nu nog vrij breed. Maar omdat we er steeds meer verantwoordelijkheden bij krijgen – verduurzaming van mobiliteit gaat verder dan alleen elektrisch personenvervoer – wordt het steeds belangrijker om onderscheid te maken in onze communicatie. Die behelst onder meer het informeren van gemeenten en andere stakeholders over de laatste ontwikkelingen op EV-gebied en de voortgang van onze projecten. Een deel van die informatie kun je dan beter laten aansluiten op de specifieke belangen en behoeftes van de uiteenlopende doelgroepen.

Of ze zich ooit nog gaat bezighouden met duurzaamheid in marketing? ‘Voorlopig leer ik hier ontzettend veel over de complexe wereld van duurzaamheid. Wie de spelers zijn, hoeveel water er nog door de Rijn moet stromen om te komen tot werkende kaders, wetten en regels, hoe de regels uit de ‘oude economie’ vooral tegenwerken. Maar, heb ik straks voldoende kennis en is binnen de private sector het besef neergedaald dat er meer is dan winst maken, dan sluit ik dat zeker niet uit. Want niet alleen mijn eigen toekomst, maar die van de hele wereld is duurzaam.’