Marjorie werkt als communicatie- en participatieadviseur bij de gemeente Veenendaal
‘In mijn huidige opdracht bij de gemeente Veenendaal komt mijn sociale karakter goed uit de verf. Dat geeft me ook de meeste energie. In contact zijn met mensen, achterhalen wat hen raakt en dat op een goede manier inpassen in mijn plannen.’
Haar functies bij Uniekaas en GlaxoSmithKline zijn kenmerkend voor Marjories carrière in de commerciële marketing en PR. ‘Mijn werk bij Uniekaas was heel internationaal, veel beurzen, maar ook werkzaamheden rond interne communicatie en huisstijl. Bij GlaxoSmithKline deed ik product PR voor onder meer Aquafresh, Paradontax en NiQuitin(r). Door die laatste stopte ik overigens met roken. Samen met mijn leidinggevende. We vonden dat we het verhaal van dat product alleen goed konden vertellen door zelf te stoppen.’ Bij de gemeente Rhenen deed Marjorie haar eerste overheidservaring op. ‘De overgang van commercieel naar overheid vond ik wel groot. Werken als zelfstandige leek mij de oplossing om toch mijn energie kwijt te kunnen én mijn eigen agenda te bepalen. Toch kwam ik eerst ik nog terecht bij een adviesbureau voor het ruimtelijk domein. Een ervaring die me nu erg van pas komt.’ De gemeente Rhenen was een goede leerschool. Marjorie gaf er communicatieadvies aan wethouders en hun beleidsadviseurs. Haar eerste trainingen en ervaring op met (bewoners)participatie deed ze hier op. ‘Wat ik hierbij lastig vond, is dat ik zelf ook in de gemeente Rhenen woon. Dat was geen goede combinatie.’ Het adviesbureau bood haar de mogelijkheid om zich verder te verdiepen in de Omgevingsvisie en participatie. ‘Hier vond ik het jammer dat ik de participatie wel kon voorbereiden, maar niet kon uitvoeren. De adviseurs Ruimtelijke Ordening gingen in gesprek met de mensen.’ In de gemeente Veenendaal krijgt ze na onder meer een opdracht als communicatieadviseur Omgevingswet alle ruimte om haar ‘sociale’ participatiekwaliteiten in de praktijk te brengen. ‘Ik werk als communicatie- en participatieadviseur aan vier projecten: de bouw van drie IKC’s én de vernieuwing van de Omgevingsvisie.’ Ruim drie jaar geleden presenteerde de gemeente Veenendaal de Omgevingsvisie 2030, een integrale ambitie voor de leefomgeving. Door het werken met de visie binnen de Omgevingswet blijkt een actualisatie en doorontwikkeling nodig. Marjorie: ‘Ook willen we heel graag kijken waar de behoeften van de inwoners liggen vanuit de vijf verschillende wijken van de gemeente. En met die input de Omgevingsvisie heel concreet en daarmee begrijpelijk maken voor de inwoners van de wijken.’ Samen met haar ambtelijk opdrachtgever maakte ze een plan om de visie begrijpelijk te maken en dat ook te kunnen toetsen. ‘Mensen moeten hun eigen wijk erin herkennen. Bijvoorbeeld dat de gemeente hun groene park wil voorzien van plekken voor buitenspelen en ontmoeten.’ Het idee is om de 41 pagina’s tellende Omgevingsvisie te vertalen naar één toegankelijk A-4’tje per wijk. ‘Op deze wijken, of eigenlijk gebieden, zetten we ook onze communicatie en participatie in.’ Deze opdracht heeft een looptijd van bijna een jaar en is voor 8 tot 12 uur per week. Aan de basis van haar opdracht ligt het communicatie- en participatieplan dat Marjorie de afgelopen tijd maakte. Dit plan is ambitieus en dat is ook nodig, want de wens is dat de gemeenteraad de geactualiseerde Omgevingsvisie eind dit jaar vast kan stellen. ‘In de voorbereidingen op de bewonersparticipatie doorliepen we een traject met een afvaardiging van de raad. Die dachten met ons mee of ons idee voldoet aan de verwachtingen van de inwoners. Op dit moment bevragen we ons inwonerspanel van ruim 1.800 mensen. In begrijpelijke taal stellen we vragen over de Omgevingsvisie op de thema’s milieu, parkeren, verkeer en wonen.’ De verzamelde input wordt omgezet naar themakaarten per wijk. ‘Daarmee gaan we de wijken in. Op bewonersavonden vertellen we aan de hand van deze kaarten wat onze plannen zijn. En we stellen vragen. Begrijpt u het? Vindt u er iets van? Mist u nog zaken? Zo ja, wat dan? Al deze nieuwe input nemen we weer mee in het voorstel richting het college. Dan start het traject richting de raad.’ Intern werkt Marjorie samen met haar projectmanager, de ambtelijk opdrachtgever en de beleidsadviseurs uit het programmateam. Ook hecht ze veel waarde aan de wijkmanagers. ‘Die kennen de wijken en de belangrijke stakeholders. Hele waardevolle informatie voor ons. Verder heb ik het communicatie- en contentteam vanaf dag één aangehaakt.’ Een krachtig intern netwerk is nodig omdat het voor mensen binnen gemeenten soms best lastig kan zijn om op deze, andere, manier te werken. ‘Dan moet je intern laten zien dat je op deze wijze tot mooie resultaten kunt komen. Dat speelveld vind ik een heel uitdagend onderdeel van mijn opdracht.’ Als je de wijk in gaat moet je volgens Marjorie een sociale verbinder zijn die stevig in zijn of haar schoenen staat. ‘Mijn ervaring is dat het tijdens bewonersavonden soms best op de persoon gespeeld kan worden. Ik snap vaak ook heel goed waar onvrede of onbegrip bij inwoners vandaan komt. Daar kun je niet altijd aan tegemoetkomen omdat je ook de belangen van je organisatie in het oog moet houden. Dat is het balanceerkoord van participatie.’ Wat helpt is dat je jezelf goed kunt verplaatsen in de ander, zaken rustig uitlegt en altijd luistert, samenvat en doorvraagt. En mensen mógen ook gewoon boos zijn. Of ik bang ben dat ze zich fysiek uiten? Nee, dat gebeurt niet zo snel. En bovendien, ik boks twee keer in de week ?.’
Van harde marketing naar participatie
Match Marjorie en gemeente Veenendaal
Participatie Omgevingsvisie
Inhoud van de opdracht
Interne samenwerking
Kwaliteiten van de participatieadviseur
Neem contact op
